�يادگاران� عنوان كتاب هايي است كه بنا دارد تصويرهايي از سال هاي جنگ را در قالب خاطره هاي بازنويسي شده ، براي آن ها كه آن سال ها را نديده اند نشان بدهد . اين مجموعه راهي است به سرزميني نسبتا بكر ميان تاريخ و ادبيات ، ميان واقعه ها و بازگفته ها . خواندنشان تنها يادآوري است ، يادآوري اين نكته كه آن مردها بوده اند و آن واقعه ها رخ داده اند ؛ نه در سال ها و جاهاي دور ، در همين نزديكي .

حسين خرازي در اصفهان ، يك روز جمعه ي كاه كحرم به دنيا آمد . سر نترسش كه از كودكي داشتش ، كاري كرد كه سر از تبعيد در بياورد ؛ فرستادنش ظفار ؛ عمان . فرار كرد . خيلي نگذشته بود كه انقلاب شد . با دوستانش سامان دادن اوضاع آشفته ي آن روزها را شروع كردند ؛ اصفهان ، كردستان ، بعد هم جنگ .

مروري بر كتاب
توي عمليات فاو يكي از بچه هاي غواصي زخمي شده بود .
مدام تماس مي گرفت � شفيعي حالش خوبه ؟� گفتيم � آره حسين آقا . مطمئن .�

گفت � بايد هم خوب باشه . حالا حالاها كارش داريم . اصلاً گوشي را بده به خودش.� به بچه هاي امداد بي سيم مي زد بروند بياورندش عقب .

مي گفت � حتماًها!� يكي از پيغام هاش را نشنيدم .

از بي سيم چيش پرسيدم � چي مي گفت ؟� گفت �بابا! حسين آقا هم ما رو كشت با اين غواصاش .�